natalie, mama, tata i kot

thomas był pewnie cały i zdrowy w związku z tym, że dzisiaj niespecjalnie się naprawcował. zajechał swoim merolkiem pod mieszkanie natalie i jej rodziców i poprawiwszy teraz swoją wyjściową marynarę i płaszcz od armaniego oraz pasiasty szaliczek zadzwonił do drzwi, mając nadzieję, że mimo wsztstko otworzy jej natty, a nie jej ojciec, który chyba był już w szpitalu, nie? xd. czyli mama. strasznie się stresował tym co będzie jeśli nie otworzy mu nat!!

aha, więc natalie była trochę zapłakana, bo dowiedziała się, że jej ojciec miał wypadek, a nawet jeśli był zwyrodniałym chujem, to na swój sposób go kochała. z podkrążonymi oczami otworzyła thomasowi drzwi i uśmiechnęła się do niego sympatycznie.
- wejdziesz? mama już śpi. lekarz dał jej środki uspakajające i nasenne - oznajmiła mu, czując, że zaraz znów się rozpłacze.

-co się stało, natalie? - zapytał perfekcyjnie wczuwając się w rolę zaniepokojonego kochanka - właściwie chciałem dać ci wcześniejszy prezent urodzinowy, ale może to nieodpowiedni moment? - z trudem hamował szeroki uśmiech, który cisnął mu się na usta, kiedy utwierdził sie w fakcie, że jego plan skasowania ojca natalie na jakiś czas się powiódł. przyciągnął ją do siebie i objął, głaszcząc po głowie.

natalie wtuliła się w niego mocno i chyba się rozpłakała, bo przy mamie musiała udawać, że jest silną dziewczynką, ale teraz, kiedy była daleko od niej, po prostu puściły jej nerwy.
- moj tata miał wypadek. iii...ja kilkakrotnie w moim życiu życzyłam mu śmierci i w ogóle i czuje, ze to moja wina.

-ćśś, natalie, to nie twoja wina, nawet tak nie myśl. już dobrze - powtarzał cicho, zastanawiając się teraz czy jego akcja z zamachem na ojca natalie była faktycznie takim dobrym pomysłem jak mu się do tej pory wydawało. chyba nie przypuszczał, że natty aż tak to przeżyje. spochmurniał.

zasnela xd

okej, więc natalie siedziała w salonie. ani mamy, ani taty nie było, bo tata był dalej w szpitalu, a mama u niego. był tylko kot imieniem sugar.

thomas podjechał pod dom rodziców natalie swoim czarnym merolkiem, wysiadł, poprawił kołnierzyk koszuli pod marynarką i wspiął się po schodach na odpowiednie piętro, pukając teraz do drzwi.

natalie miała na sobie jakieś krótkie szorciki, czyli większa część jej fajnych nóg była odsłonięta i obowiązkowy, patriotyczny tyszert 'i<3paris'. w każdym razie otworzyła teraz thomasowi i uśmiechnęła się do niego szeroko.
- cześć, weeejdź.

-cześć - odpowiedział z uśmiechem, przekraczając próg i zsuwając z ramion marynarkę, czyli zostając jedynie w niebieskiej koszuli. zmierzwił włosy i spojrzał na natalie, przechodząc do salonu, gdzie objął ją całkiem hot&seksownie, mrucząc do ucha - przede wszystkim sto lat, natty.

natalie uśmiechnęła się szeroko i pocałowała thomasa w kącik ust, bo kiedy stanęła na palce tenże znalazł się w zasięgu jej ust.
- dziękuję, thomas - powiedziała - chcesz się czegoś napić czy cokolwiek? mogę dać ci nawet kawałek torta, ale jest okropnie słodki.

tortu!
-jeśli będę mógł zlizywać go z twoich ust - zaproponował nieśmiało, grzebiąc w kieszeniach - ale najpierw chcę dać ci prezent - dodał po chwili, w końcu wyjmując z kieszeni spodni małe pudełeczko, które mogło sugerować, że jest pierścionkiem!

natalie więc usiadła teraz obok thomasa i przytuliła się do jego ramienia, zastanawiając co jest w owym pudełeczku. raczej nie brała pierścionka pod uwagę, no bo ten....
- oh, no dobrze.

-wszystkiego najlepszego, natalie - powtórzył jeszcze, podając jej pudełeczko, w którym jak wiemy znajdowały się klucze do miłego apartamentu w defense gdzieś niedaleko thomasa właśnie. uśmiechnąłsię do niej czekając teraz na reakcję.

natalie spojrzała na thomasa niepewnie i wzięła od niego pudełeczko, by je otworzyć. i chyba wyraźnie ją zamurowało, bo zrozumiała, po co thomas pytał, gdzie chciałaby mieszkać.
- rany...- powiedziała w końcu po krótkim zawieszeniu, podnosząc wzrok na thomasa - nie wiem czy mogę to przyjąć.

-właśnie przyjęłaś. nie przyjmuję zwrotów - wyszczerzył się i potarł dłońmi o swoje chude udka, bo thomas nigdy nie należał do klubu pudzianów :p - w końcu uwolnisz się od ojca i tak dalej, no wiesz. pełna samowolka - gadał sobie, patrząc na jej blednącą i czerwieniącą się na zmianę twarz.

natalie patrzyła jeszcze przez chwilę na niego z niedowierzeniam, by zaraz odłożyć pudełeczko na stół i wdrapać się na kolana thomasa. uklęknęła/uklękła?xd w zasadzie przed nim, to znaczy miała jego uda między swoimi nogami, junoł.
- dziękuję, thomas. jesteś dla mnie taki kochany - pocałowała go w środek ładnych ust. nigdy nie podejrzewałaby, że jest gangsterem...

uklękła :d
thomas pewnie pomyślał coś tematyką zbliżonego do rozważań natalie, mianowicie, że nie mówiłaby tego samego gdyby wiedziała kim jest. po raz pierwszy w życiu zaczął postrzegać to co robi jako coś złego! a to już coś. droga ku jasności i zbawieniu. może będą z niego ludzie.
-lubię sprawiać prezenty - wyjaśnił, chociaż dowiedział się o tym dopiero niedawno, póki co jego prezentami były niezapowiedziane wizyty z bronią palną ;d.

natalie uśmiechnęła się do niego szeroko i teraz ruszyła do kuchni. thomas został pewnie sam z jej kotem, ale to nic, bo natty za chwilę wróciła z tortem na talerzyku dla thomasa.
- ale serio mówię, jest okropny. mama się nie postarała. pewnie przypomniała sobie, że mam urodziny tylko dlatego, że ustawiłam jej przypomnienie w telefonie - wzruszyła ramionami, siadając obok thomasa.

nie skomentował tego co właśnie usłyszał, bo bał się że powie coś co go zdradzi. zdenerwował się i w tej chwili chciał zapakować pani mamie natalie kulkę w łeb. niech kobieta się cieszy, że nie ma jej w domu, bo źle by się to dla niej skończyło! kocham thomasa i jego słabe nerwy. zjadł trochę tortu, dochodząc do wniosku, że nie wie o co chodzi natalie, bo jest zupełnie w porządku.
-smaczny!

natalie pocałowała thomasa w słodkie tym razem usta i zachichotała, bo teraz na jej wargach zostało trochę tortu, ale się nie przejęła.
- dziękuję, thomas. za wszystko, naprawdę - powiedziała szczerze, bo thomas, ostatnimi czasy był jedyną osobą, która się o nią troszczyła.

-zawsze do usług, natty. polecam się na przyszłość - trochę zmarkotniał, kiedy zaczęły dręczyć go myśli o tym, że musi ją okłamywać i w ogóle. pewnie dostał jakiegoś smsa od wspólnika informujący o akcji w środku miasta. zastanawiał się czy ją przeprosić na 'moment' i jechać, czy zostać i narazić swoich ludzi. to dopiero dylemat!