galeries lafayette

stała we swarovskim i szukała prezentu na urodziny mamy. zawsze jej kupowała błyskotki, bo wiedziała, że ona to uwielbia, a nie były takie drogie. miała na sobie ładne legginsy, koszulkę zakrywającą jej tyłek i kapelutek.

nie wiem co thomas mógł robić w lafayette. pewnie właśnie wyszedł z bossa z dużą papierową torbą, w której mieszkał jego nowy garnitur, bo thomas mimo wszystko jest eleganckim człowiekiem. w końcu facet w płaszczu od armaniego i te sprawy, tak? :d odpisywał na smsa sebastiena, więc nie zauważył natalie, na którą wpadł. na szczęście dla niej niezbyt mocno.

natalie akurat też pisała smsa, więc wytrącił jej uderzeniem sidekicka z ręki. komórka upadła na ziemię, rozsypując się na kawałki (moja już tyle razy upadła, a żyje...).
- cholera - jęknęła, wywracając oczami i odrzuciła włosy za plecy, by schylić się i zacząć zbierać elementy telefonu.

-um, przepraszam - rzucił takim tonem jakby wcale nie było mu przykto, co pewnie tak bardzo nie mijało się z prawdą. kucnął jednak i pozbieral części sidekicka natalie, które po chwili prostując się jej wręczył - wystaw mi rachunek za naprawdę, albo nowy telefon. tutaj masz numer - sięgnął do swojej skórzanej torby po wizytówkę. szalony!

natalie spotkała na niego jak na wariata i przewróciła oczami, odgarniając jasne włosy za uszy. ta cała wiązanka, którą wyrzucił ze swoich ust była dla niej co najmniej dziwna. naprawdę wyglądała na kogoś, kogo nie stac na nowy telefon?
- nie trzeba, nic się nie stało - wzurszył ramionami i wrzuciła pozostałości po swoim telefonie do pobliskiego kosza na śmieci.

-jak uważasZ. zawsze mogę zabrać cię na kawę lub obiad w ramach rekompensaty - rzekł po chwili namysłu, chowając wizytówkę, której nie wzięła z powrotem do torby, którą przesunął na chudy tyłek. zachowywał się w tym momencie jak nudny bankier, ale nadal był nieziemsko przystojny i miał przy sobie kolta za paskiem ;p.

natalie zmierzyła go spojrzeniem pod tytułem 'sprawdzam, czy jesteś wart mojego cennego czasu', po czym uśmiechnęła się jednokącikowo i pokiwała głową.
- kawa będzie w porządku - stwierdziła w końcu i poprawiła swój kapelusz. dopiero co była na obiedzie w domu, więc kawa wygrała.

-świetnie. aha, nie przedstawiłem się. thomas - wyciągnął w jej stronę dużą i fajną dłoń, przy okazji odruchowo rozglądajac się wokół. pewnie ogarniał, czy nie ma tu gdzieś sebastiena albo innego papy soprano.

przyglądała mu się zaciekawiona, bo codziennie nie spotykała facetów, którzy po pięciu minutach znajomości, zapraszają ją na kawę.
- okej, thomas. miło mi cię poznać. mam na imię, natalie. więc.. gdzie zabierzasz mnie na kawę, hm? - zainteresowała się, uśmiechając szeroko. zdaje się, że mogła być trochę najarana, bo dzisiaj nie poszła na zajęcia tylko na jakieś green party ze znajomymi xd. dobrze, że nie chichotała jak idiotka, no ale już lekko ją zmulało, więc się uspokoiła.

-gdzie tylko będziesz chciała - odpowiedział całkiem seksownie się przy tym uśmiechając po czym spojrzał na zegarek - mam dokładnie trzy godziny do bardzo ważnego spotkania, więc enjoy your time, sweet natalie - poprawił kołnierzyk swojej koszuli. nie umiałam tego ładnie wyrazić po polsku, przepraszam . witaj maturo rozszerzona z angielskiego i sieczko w główce. usypiam duszę mą biedną i usypiam brata mego. to z kolei wesele. słodki jezu, co ta matura robi z człowiekiem. tu z kolei hołd polskiemu. również rozszerzonemu :d.

skończ xd. natalie pokiwała głową.
- hm, trzy godziny to całkiem dużo, więc chodźmyy - uśmiechnęła się szeroko i złapała go pod rękę i poszli.